Krótko o historii kwasu podchlorawego
- W roku 1811 kwas podchlorawy został zidentyfikowany przez Sir Humphry Davy jako substancję, którą organizm wytwarza w celu zwalczania infekcji, jednakże nie było wiadomo na jakiej zasadzie opiera się takie działanie
- W roku 1823 Michaelowi Faraday’owi udaje się wyizolować kwas podchlorawy poprzez elektrolizę
- W 1914 roku kwas podchlorawy używany był podczas I Wojny Światowej do przemywania ran, zauważono, że dzięki zastosowaniu tego kwasu żołnierze dwa razy szybciej wracali do zdrowia w porównaniu z żołnierzami, którzy HOCl nie używali
- W roku 1960 Rosjanie zaczęli wytwarzać kwas podchlorawy, jednak był on bardzo niestabilny
- W roku 2010 brytyjskiej firmie w końcu udało się wyprodukować stabilną formę kwasu podchlorawego, kopiując mechanizm obronny organizmu ludzkiego
- W Unii Europejskiej kwas podchlorawy został oficjalnie zatwierdzony w 2018 roku do utrzymania higieny człowieka, jako środek odkażający do użytku prywatnego oraz w sektorze zdrowia publicznego, do uzdatniania wody pitnej, do dezynfekcji powierzchni mających styczność z żywnością oraz do utrzymania higieny weterynaryjnej.
- Wzór sumaryczny kwasu podchlorawego możemy zapisać w następujący sposób: HOCl, HClO - obydwie wersje są poprawne
- Inne nazwy kwasu podchlorawego:
- obojętna woda elektrolizowana - Neutral Electrolyzed Water (NEW)
- elektrolizowana woda utleniająca - Electrolyzed Oxidizing Water (EOW)
- woda aktywowana elektrochemicznie - Electro-chemically Activated Water (ECA)
- woda superutleniona - Super-oxidized water (SOW)